Wat wordt er verstaan onder werkweigering?

Werkweigering houdt in dat een werknemer weigert aan de redelijke opdracht van de werkgever te voldoen.
Dit kan inhouden het weigeren van het verrichten van (bepaalde) werkzaamheden, maar ook het weigeren om gehoor te geven aan een opdracht van de werkgever om een dag op een andere locatie te werken.

Is er sprake van een meningsverschil over arbeidsongeschiktheid en weigert de werknemer om passende arbeid uit te voeren, dan kan dit onder bepaalde omstandigheden niettemin een dringende reden voor ontslag zijn.
Het is wel belangrijk dat de werkgever werkelijk passende arbeid aanbiedt.
Het ontslag van een productiemedewerker die wegens ziekte niet zijn eigen werk kon doen maar weigerde om veegwerkzaamheden in de bedrijfshal te doen, hield bij de rechter bijvoorbeeld geen stand, omdat de opgedragen (veeg)werkzaamheden geen passende arbeid waren.

De mogelijkheid van ontslag op staande voet wegens werkweigering is sterk afhankelijk van de concrete feiten.
In de praktijk blijkt voor de werkgever maar al te vaak dat een ontslag op staande voet in rechte geen stand houdt.
Het is dan ook zaak om bij het voornemen van ontslag op staande voet een arbeidsrecht advocaat te raadplegen.